W każdą pierwszą sobotę miesiąca w czasie odwiedzin chorych i na każde wezwanie udzielany jest sakrament namaszczenia chorych.

Sakrament namaszczenia chorych jest przeznaczony dla:
- każdego chorego podczas każdej poważnej choroby
- chorego przed operacją, jeżeli jej przyczyną jest niebezpieczna choroba
- osób w podeszłym wieku, choćby nie występowały objawy choroby
- dzieci, które mają już świadomość dokonujących się czynności
- chorych, którzy utracili przytomność, jeżeli przypuszcza się, że poprosiliby o ten sakrament

Obowiązek niesienia pomocy chorym spoczywa na rodzinie, krewnych i opiekunach. Rodzina przygotowuje mieszkanie na przybycie kapłana:
1. krzesło przy łóżku chorego dla spowiadającego kapłana
2. stół nakryty białym obrusem
3. krzyż i dwa lichtarze z zapalonymi świecami
4. szklanka wody i łyżeczka (jeśli chory ma problemy z przełykaniem)
5. wata na talerzyku (watę, która służy do wytarcia rąk kapłana po namaszczeniu należy spalić)

W czasie sprawowania sakramentu namaszczenia chorych domownicy gromadzą się wokół chorego, wspierają go wspólną modlitwą. Sakrament namaszczenia chorych niesie w chorobie łaskę umocnienia i uzdrowienia. Sakrament ten można powtórzyć.